Hoe het Google logo ondanks de media toch nog de komkommertijd ontsprong

Erg leuk was ie, het Google logo van 9 juni ter ere van gitarist en gitaarbouwer Les Paul, met die snaren waar je écht op kon spelen. Ik heb die dag dan ook een paar minuten langer op Google doorgebracht dan normaal. Zonder iets te zoeken, laat staan iets te vinden. En ik was niet de enige, want dit geintje heeft de wereldeconomie maar liefst 200 miljoen euro gekost.

Alsof het economische verlies nog niet erg genoeg is, was het logo zó populair dat het een heuse eigen website heeft gekregen. Althans, zo berichtten enkele media, waaronder de NOS, Het Nieuwsblad en de Gazet van Antwerpen. Helaas zijn sommige media al zo ingesteld op de komkommertijd dat het echte nieuws in die periode ze soms ontgaat. En zo werd een klein maar best interessant nieuwsfeitje door een domme fout alsnog komkommertijdnieuws. In de traditionele betekenis van voor de EHEC-bacterie. En ging het echte nieuws aan de lezers van deze media totaal voorbij.

Het is géén nieuws dat Google de talloze speciale logo's, ook wel doodles genoemd, bewaart die sinds 30 augustus 1998 haar zoekpagina opsieren ter gelegenheid van hele en halve feestdagen, ter herdenking van belangrijke en onbelangrijke gebeurtenissen en in respectvolle nagedachtenis van hele en halve beroemdheden. Dat al die logo's hier ten toon worden gesteld is ook al geen nieuws. Als zo'n doodle interactief is krijgt het een eigen pagina, anders werkt het niet. En dus ook het Les Paul logo. Net als eerder dit jaar het Jules Verne logo (8 februari) en de Earth Day logo (22 april) en vorig jaar het Particle logo (6 september) en de speelbare Pacman (21 mei). Eén enkele pagina dus, geen website. Ook dát is geen nieuws. Ook de journalisten van de NOS, Het Nieuwsblad en de Gazet van Antwerpen hadden dit alles gewoon kunnen weten.

Waarom de genoemde media de pagina met het Les Paul logo dan toch onder de publieke aandacht brachten? Waarschijnlijk een kwestie van journalististen die dachten het allemaal wel te weten, een paar feiten aan elkaar plakten en de gaten ertussen naar eigen inzicht invulden. Het enige wat klopt aan deze berichten is dat het Les Paul logo (overigens als eerste doodle) een heuse website heeft gekregen. En natuurlijk dat die website een adres heeft. Dat adres is echter niet http://www.google.com/logos/2011/lespaul.html maar Mydoodlesongs.com. En het gaat hier niet om een initiatief van Google maar om een experiment van een Argentijns IT-bureau dat met behulp van met name Twitter binnen een paar uur een ware hype rond de doodle creëerde. Maar dát echte nieuws ontging de genoemde media dus totaal. Door de verkeerde link te geven hebben ze aan de hype in elk geval niet bijgedragen. Omdat het nu om iets tamelijk triviaals gaat is de fout vrij onschuldig, maar er zijn journalisten die ook bij belangrijker nieuws op een vergelijkbare manier te werk gaan. En dat is best zorgwekkend.

Het is de vraag of de website een lang leven beschoren is. Het experiment is beëindigd, de hype voorbij en de mogellijkheid om liedjes op te nemen werkt niet. Tenminste, niet bij mij. Iets dat op de Google pagina gelukkig geen probleem is.

Luister hier naar mijn meest recente compositie op het Les Paul logo. En nu hoop ik maar dat Google niet vergeet om op 27 augustus op een minstens zo leuke manier de 115de verjaardag van Léon Theremin te vieren.