Op "Mediawijsheden", voorheen "Olafs Mediawijsheden", voorheen "Olafs 16 dingen", vertelt Olaf Schiltmans, als mediathecaris werkzaam bij Fontys Hogescholen te Tilburg, over zijn ervaringen met (sociale) media en Web 2.0, zonder daarbij overigens de indruk te willen wekken dat hij de mediawijsheid in pacht heeft.
donderdag 19 januari 2012
Postuum schouderklopje voor Michael Jackson
"My name really is Michael Jackson, but I don't sing, I don't dance, and I don't drink Pepsi."
Hij kan niet genoeg geëerd worden. Michael Jackson, 's werelds eerste echte bierjournalist, de man die als geen ander heeft bijgedragen aan de erkenning van bier als cultuurgoed, de man aan wie het Belgische bier veel van zijn internationale succes te danken heeft en die daarvoor, als eerste niet-brouwer, werd geëerd met een benoeming tot ereofficier in de Ridderschap van de Roerstok. Tot zijn overlijden in 2007 was Jackson wereldwijd dé bierautoriteit, om niet te zeggen biergoeroe. Met zijn humor en zijn enorme vakkennis wist hij als geen ander het bier in zijn culturele context te plaatsen. Bier als kunstvorm, een product dat geproefd moest worden in plaats van gezopen. En terecht. Er is immers geen drank met zo veel smaakvariëteiten als bier en dus geen drank die zich beter laat combineren met voedsel. Alleen, de wereld besefte het toen niet.
Vanaf 1977 schreef hij talloze boeken over bier (en whisky), hij maakte de tv-serie The Beerhunter, de gelijknamige CD-ROM, de eveneens gelijknamige website. Hij had niet veel later moeten komen, want in België werd het traditionele bier ernstig bedreigd door de middelmaat van de grotere brouwerijen. Zure bieren werden zoet, bittere bieren werden moutig en oude kleine brouwerijen verdwenen als sneeuw voor de zon, en met hen unieke bieren en tradities. Zonder Jackson was bijvoorbeeld de traditionele geuze wellicht uitgestorven. En nu? Dankzij Jackson exporteert menige Belgische brouwer nu naar Amerika, en nog kan het aanbod de vraag niet bijhouden. Het kan de Amerikanen niet authentiek of experimenteel genoeg zijn. En dat in een land waar een middelmatige pils als die van Heineken ooit gold als absolute topkwaliteit.
Met het overlijden van Jackson verloor de bierwereld zijn markantste persoonlijkheid. Zijn werk was echter verre van gedaan, want nog steeds zijn er mensen die Bud en Corona drinken, volgens Jackson (en mij) zo ongeveer de slechtste bieren van de wereld. Maar er was niemand om hem op te volgen. Jackson was te uniek.
Natuurlijk, als hij een andere naam had gehad, dan had Jackson waarschijnlijk niet zo makkelijk de aandacht van de media gekregen. Er was namelijk indertijd een Amerikaanse popster die óók Michael Jackson heette. Lang niet zo interessant, maar wel veel bekender. Die Michael maakte zelfs reclame voor een frisdrank. Maar de media vond de naamsverwarring wel grappig en dus kreeg ook de biergoeroe regelmatig de kans om zijn zegje te doen in tijdschriften en op televisie. Met misschien wel als hoogtepunt die televisieserie The Beer Hunter. En nu, anno 2012, wordt er gewerkt aan een vervolg op die serie, als eerbetoon aan de meester. Een mooi initiatief dat wel wat financiële steun kan gebruiken. Meer informatie op
http://www.beerhuntermovie.com/ en http://www.youtube.com/user/BeerHunterMovie.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten