Voor alle duidelijkheid: het gaat om de kleine (blauwe?) advertentie rechts. Die grote, die me tracht te verleiden tot het medefinanciëren van de film Het Bombardement van Ate de Jong is mogelijk wat generieker van aard en weet mij door de vermelding van hoofdrolspeler Jan Smit nog wel een sarcastische grijns te ontlokken. Jantje Smit die zo nodig ook moet acteren, moet dát me soms over de streep trekken? Nee, déze reclame is gewoon een irritant extraatje. Niks aan de hand, loopt u maar door.
Maar die advertentie van CoBrowser, dáármee lijkt me wél iets aan de hand te zijn. Iets te veel toeval. Het was me al opgevallen dat advertenties op die plek, aan de rechterkant van de pagina, bijna bovenaan, altijd even tijd nodig hebben om te laden. En dat terwijl de rest van de pagina er dan al staat. Je ziet de computer als het ware denken: "hmmmm, wat zal ik daar eens opplakken?". Liefst een advertentie die zo veel mogelijk is toegesneden op de individuele lezer, uiteraard. Dat zich hier een stukje spyware verborgen hield had ik niet verwacht. Maar er staat toch echt "meer uit CoBrowser halen?". "Meer", dat impliceert dat ze weten dat ik het al gebruik. En eerder kreeg een collega ook al te pas en te onpas reclame voor dit chatprogramma. Geef toe, dat ik het niet helemaal vertrouw is gewoon terecht. Een programma als CoBrowser is toch een heel ander soort product dan een Snickers of een telefoonabonnement. Ik wed dat ik die advertentie voor CoBrowser thuis op mijn eigen computer nooit te zien had gekregen. Sterker nog: op mijn werk krijg ik 'm ook niet als ik Firefox gebruik. Het is dus blijkbaar de combinatie met Internet Explorer die het 'm doet.
Of ben ik té achterdochtig?
Even wegklikken en daar toont Google zijn klantvriendelijke gezicht; meer relevante advertenties en betere advertenties. Doen ze allemaal voor ons. Aardig. Maar wat betekent dat, "meer relevante advertenties"? Relevantere advertenties of méér advertenties? Vul je advertentievoorkeuren maar in en je bent er waarschijnlijk snel achter. Maar ík doe het niet.
Het doet me sterk denken aan de tijd dat ik, en ik ben daar niet trots op maar ik moest ook eten, als callcentermedewerker mensen lastig viel namens "Stichting Blij Verhuizen" die uit pure menslievendheid de strijd was aangegaan tegen de stapels irrelevante reclame die mensen blijkbaar tijdens hun verhuizing in hun brievenbus kregen. Achter deze stichting ging in feite gewoon een marktonderzoeksbureau schuil. Schitterend idee, want die mensen moesten natuurlijk wel eerst zeggen wat hun interesses waren. Een marketing-goudmijn van jewelste. Misschien kregen die mensen inderdaad wel minder irrelevante reclame, maar of de totale hoeveelheid reclame ook minder werd, dát betwijfel ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten