Op "Mediawijsheden", voorheen "Olafs Mediawijsheden", voorheen "Olafs 16 dingen", vertelt Olaf Schiltmans, als mediathecaris werkzaam bij Fontys Hogescholen te Tilburg, over zijn ervaringen met (sociale) media en Web 2.0, zonder daarbij overigens de indruk te willen wekken dat hij de mediawijsheid in pacht heeft.
vrijdag 30 maart 2012
Aanwinstje
Nou ja goed, dit aanwinstje staat er al ruim anderhalve week, dus de nieuwigheid is er wel een beetje vanaf. Maar toch, helemaal onbesproken mag ik dit apparaat toch niet laten. Want dit is nou een HP Touch Smart. Schitterende computer, lekker groot scherm dat je ook met je vette vingertjes kan bedienen. Computer in het scherm ingebouwd, dus lekker plat, tv-tuner met HD-recorder en Blu-rayspeler er in, aansluitingen voor USB, draadloze muis en toetsenbord erbij. Kortom, wat wil je nog meer?
Nou ja, om te beginnen optimaal gebruik maken van de mogelijkheden van dit technische wonderding. Maar helaas, dat draadloos toetsenbord en dito muis, die hebben we er alvast maar niet bij gezet. Te riskant, dat snap je wel. Omdat het touchscreen ook niet helemaal is wat je in dit tablet-tijdperk zou verwachten, zeker niet met dikke vingers, hangt er nu een bedrade muis aan. Geen echt toetsenbord, daarvoor ben je als gebruiker aangewezen op het virtuele toetsenbord op het scherm. En met die tv-tuner en Blu-rayspeler doen we zelfs helemaal niks.
Nee, deze apparaten, ja we hebben er twee, zijn zo ingesteld dat de gebruiker er alleen Library Press Display mee kan bekijken. En verder niks. Library Press Display is die databank met kranten uit alle mogelijke landen en in alle mogelijke talen. Wel 1700, in het Armeens, het Vietnamees, het Litouws, noem maar op. En die kun je nu dus allemaal lezen op een lekker groot scherm, hoewel dat nog altijd kleiner is dan de meeste papieren kranten. Maar dan maak je het beeld met je vingers toch gewoon even groter? 't Is even wennen, zeker als je een grote iPad verwacht, maar het kán wel. Moet je natuurlijk ook nog wel over wat talenkennis beschikken. Het Nederlandse aanbod van LPD mag met enig gevoel voor understatement wel magertjes worden genoemd. Eigenlijk bestaat dat aanbod alleen uit het NRC, want De Pers houdt per vandaag helaas op te bestaan en was bovendien via de eigen website ook altijd al te raadplegen. Niks mis met het NRC natuurlijk (zeker niet na het vertrek van beroepsengerd Elsbeth Etty), maar echt lekker weglezen doet-ie niet, vooral niet vanaf een beeldscherm. Nee, dan heeft het aanbod uit mijn eigen België meer om het lijf, met Het Laatste Nieuws, De Morgen, Metro en, mijn grote favoriet, de Gazet van Antwerpen. Verder zijn er de nodige belangrijke Britse en Amerikaanse titels, maar het aanbod aan belangrijke kranten in het Duits, Frans en Spaans valt tegen. We moeten onze abonnementen op de papieren edities dan ook nog maar niet opzeggen.
Die goeie ouwe papieren krant heeft toch ook wel wat. Geen geschuif met vinger of muis om het juiste bericht voor je neus te krijgen. Inzoomen doe je gewoon met je ogen. Aanraken met je vingers gaat prima, zonder enig risico dat je per ongeluk een hyperlink aanklikt waardoor er prompt nóg een krant verscheen, bóvenop het bericht dat je net zat te lezen. En dan het papier. Uit de tijd dat ik nog echte knipselkrant maakte, lang geleden,zal me altijd het mooie geknisper bijblijven dat je kreeg bij het knippen in de Trouw. Een veel mooier geluid, gevoel trouwens ook, dan alle andere kranten, het Nederlands Dagblad misschien uitgezonderd. Maar goed, díe tijd is geweest. Intussen vind ik het een geruststellend idee dat LPD een mooie aanvulling is op het aanbod aan papieren kranten, maar deze bij lange na niet kan vervangen. Digitalisering, het is zó 2011.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten